miércoles, 8 de marzo de 2017

TAL VEZ

De  lunes a lunes sigo andando tras un candil
como el bueno de Diógenes,
con el propósito de encontrar vida antes
de la muerte.

A veces parece que la encuentro,
otras tantas es todo lo contrario.
Entonces invento caminos, 

sueño bien despierto contra actitudes
indiferentes que no dejen antrar
nada de vitalidad espontanea.

Aprendo a caminar de nuevo,
me cambio de arriba a bajo,
 consulto con la luna.,

¡discuto con el sol!

No sé si al fin encontraré lo que tanto anhelo,
no sé si al fin la vida tiene algún próposito,
lo qué si sé es que lucharé y reiré hasta el final.

El final que no deja de ser
un nuevo principio,
entonces mis manos volveran a ser escritas
por estos versos.

Dani  Torralba i Devesa, 8/3/217

Resultado de imagen de diogenes


No hay comentarios:

Publicar un comentario

¡¡¡VISCA ISTANBUL!!!

        A QUIN FANTASMA  I XORIÇO  (professional i català) VOTAR???? (Català, Espanyol o Mongol, si ets un humil  o miserable treballador et...