sábado, 18 de septiembre de 2021

LOS DEDOS DEL VIENTO

  Asesinando las horas
con un cuchillo de ansiedad,
mientras la vida late
un corazón a la deriva.

Cruzando la calle,
reflexionando en los semáforos,
amando en los descansos,
sobreviviendo de mentira.

No soy nada más
que un deseo que suspira
tras el foro del aforo
de todo fugaz decorado.

Agonizando en la espera,
esperando en la agonía,
mientras la vida pasa
entre los dedos endebles
                                               del viento.


Dani T. D. 18/9/2021


viernes, 17 de septiembre de 2021

EL MAR DENTRO DE UN VASO DE GINEBRA


Me he muerto tantas veces
que cuando me muera de verdad
no se si me lo creeré,
tal vez aproveche
para aprender esperanto.

O tal vez vaya al peluquero
a que me haga las puntas,
desaprovecharé  la aburrida eternidad
en tratar de entender
El Tiempo y el Ser.

Me he muerto tantas veces
que cuando me muera en serio
no sé si llegaré a la hora
para testificar el traspaso
 a ningún otro lugar.


A lo mejor aproche
la circunstancia para 
escribir sonetos
mientras trato
de olvidarte un poco menos.

Dani T. d. 17/09/2021

PUDIERA SER

Te echo de menos
sin apenas echarte de menos,
mientras los días pasan
sin que pasen las horas.

A ratos no puedo 
vivir sin ti,
pero en general
puedo pasármelo 
en grande sin ti.


Todos y nadie
somos prescindibles
y al mismo tiempo
nos gusta creernos
justo lo contrario.

Faltarían cinco versos
pero no se me ocurre
ninguno más,
tal vez porque ya 
te lo he dicho todo.

O nada
absolutamente nada,
que también 
                                 pudiera ser.

Dani T. D. 17/9/2021


NADA DE NADA

Me levavanto, me caigo,
me lloro, me distraigo,
me la taco, me trastoco,
me digo, me insulto,
me ignoro, me grito,
no me contesto,
me meo, me mareo,
me muero, me vivo,
me desvivo, me desdoblo,
me cobro, me vendo,
me pirateo, me olvido,
me largo, me odio,
y me imagino que soy otro.

Otro que te abraza,
te evita (Peron),
te desea, te ama,
te llora, te rie,
te folla, te acariacia,
te con limón, te condena,
te embalsama, te ama,
te promete, te besa,
te acaricia, te canta,
te peina, te baña,
te seca, te viste,
te disfraza, te desviste,
te escucha, te odia
sin odiarte a penas 
                                         nada de nada.

Dani T. D. 17/9/2021


ME COMEN ENTERO

Las ansias me comen entero.
La vida se fuga en cada esquina,
no sé si voy o vengo,
pero a estas alturas ¡que más da!

Me mato en cada verso
que me desnuda entero,
y luego para ir tirando
me vasta con un poco de alegría que recojo de las sobras de ayer.

Despierto cada día para bien soñar,
aunque a veces quisiera
 naufragar en una isla desierta
y salir como sea de aquí.

El mundo va cada vez va a peor,
y sospecho que la humanidad
ya no tiene remedio, mientras
 nos vamos al carajo con una sonrisa 
                            helada en el corazón.

Tus dulces besos me comen entero,
el deseo se fuga en cada esquina.
Y ya no sé si voy o vengo
pero a estas, alturas ¡que más da!

Dani T. D. 17/09/2021


FINS DESPRÉS

La vida
cada día
em convida
a sortir de mi.

I al mateix
temps a
anar cap
a mi.

La vida
entre 
la veritat
i la mentida.

Entre 
la ficció
i la irrealitat
més real.

Mentre
els dies cada
vegada passen
més de pressa.

I a la fi
què?
Res
i fins després


Dani T. D, 17/9/2021

jueves, 16 de septiembre de 2021

ENTRO I SURTO

  Que si entro,
que si surto,
i dubto del dubte
d'ahir
em torno caure
em  cago en 10
                                   (o Puigputin)
per enèsima 
vegada
com a civilitzat 
agnòstic 
                               que tampoc soc,

Que si m'en vaig
sense moure'm
del lloc,
que si torno
a res en concret
tot naufragant
per enésima
vegada en
l'èsser
decadent
que representa
ser jo mateix.

Que si em mato
en cada cantonada,
que si em neixo en
cada matinada
i canvio
de sabates,
d'opinió
i d'amor
sense deixar 
de ser
                           ell mateix.



Dani T. D, 16/9/2021





NO TINC RES

 No tinc res o gairebé res per això sóc ric, molt ric. Només tinc aquesta brisa suau que ara em perfuma el teu dolç record entre el desig i ...